Betaalkaarten asielzoekers laten zien wat er mogelijk is als contant geld wordt afgeschaft

De Tagesschau legt uit hoe het modelexperiment in Thüringen met betaalkaarten voor asielzoekers werkt. Je hoeft de uitleg maar minimaal te veranderen en je hebt een beschrijving van hoe de overheid haar burgers in de toekomst op dezelfde manier zou kunnen pesten en controleren als contant geld geen probleem meer is, schrijft Norbert Häring.

Onder de titel “Hoe betaalkaarten werken voor vluchtelingen” rapporteert tagesschau.de hoe het district Greiz de eerste is die in een modelexperiment implementeert wat de federale en deelstaatregeringen onlangs zijn overeengekomen:

“De betaalkaart is een prepaid creditcard van betalingsdienstaanbieder Mastercard. Het kan worden gebruikt in de detailhandel en bij geldautomaten waar Mastercard-kaartbetalingen worden geaccepteerd. Dankzij de prepaid-functie kan de kaart individueel worden geladen of geleegd door het districtsbestuur. De kaart wordt afzonderlijk afgegeven aan iedere asielzoeker die recht heeft op een uitkering. Het Greiz-model schrijft voor dat 100 euro contant wordt uitbetaald en de rest op de betaalkaart wordt bijgeschreven. Asielzoekers moeten – net als voorheen – persoonlijk verschijnen op het stadsdeelkantoor. Volgens het Greiz-model is de betaalkaart alleen te gebruiken in postcodegebied 07. Dit zijn de regio’s Greiz, Gera, Saalfeld en Jena. Volgens CDU-districtsbestuurder Martina Schweinsburg kan het saldo niet rood staan ​​of contant worden uitbetaald. Als asielzoekers gekochte producten retourneren, krijgen zij een tegoed voor het aankoopbedrag. Het stadsdeel zegt een kredietlimiet te kunnen stellen. Als de limiet is bereikt, kan er geen extra tegoed aan de kaart worden toegevoegd.”

Het proefproject loopt naar verwachting tot medio januari. Als het werkt, moet de betaalkaart heel snel in andere wijken geïntroduceerd worden.

De hele zaak is duidelijk slechts een voorwendsel van actie door politieke actoren die, vanwege de opkomst van de AfD in de peilingen, zich onder druk voelen om iets te doen aan het beteugelen van de immigratie, of op zijn minst te doen alsof ze iets doen. Wat gaat het doen als asielzoekers in de toekomst nog maar over 100 euro per maand vrij kunnen beschikken? Hoeveel geld hadden ze voorheen over van de beurs nadat ze in hun basisbehoeften hadden voorzien en konden ze dat naar huis sturen of er iets anders mee doen? Honderden euro’s? Dit is geen serieuze maatregel om de ongecontroleerde immigratie te beteugelen, ongeacht hoe u erover denkt en of dergelijke maatregelen noodzakelijk of inhumaan zouden zijn.

Maar de maatregel maakt deel uit van een verscheidenheid aan modelexperimenten in de richting van een sociaal kredietsysteem en digitale monitoring en controle, die binnenkort breed onder de bevolking zouden kunnen worden uitgerold.

Daarna burgers die een uitkering ontvangen

De volgende zijn, afgaande op de internationale ervaringen, de uitkeringsgerechtigden. Ze ontberen ook een lobby en worden door geïnteresseerde partijen vaak belasterd als alcohol- en drugsverslaafde sociale parasieten waar we voor moeten waken. Australië heeft dit jaren geleden in de praktijk gebracht en hen onder digitale dwang gezet, zodat ze geen alcohol meer kunnen kopen en geld kunnen uitgeven aan gokken.

Om te leren hoe zoiets werkt, hoef je alleen maar asielzoekers te vervangen door ontvangers van een burgeruitkering en eraan toe te voegen dat alcohol en sigaretten en gokken en drugs en misschien een enkel luxeartikel niet met deze kaarten kunnen worden betaald.

Dan de bredere bevolking

Om zoiets onder de algemene bevolking te kunnen uitrollen, moet de beschikbaarheid van contant geld verder worden beperkt. Als dit tegen die tijd nog niet is gebeurd, zou een limiet op de hoeveelheid contant geld die kan worden opgenomen uit geldautomaten passend zijn, zoals al is gedaan in het proefkonijn van het Internationale Monetaire Fonds, Nigeria, om te helpen het digitale geld van de centrale bank te verwezenlijken.

Dan kunnen we er tijdens de volgende “pandemie” voor zorgen dat niemand zonder toestemming op vakantie gaat of familie bezoekt, of soortgelijke gevaarlijke dingen doet, zonder dat er inspecteurs aan de nationale grenzen nodig zijn. Zodra dit is uitgeprobeerd en getest, kan ook klimaatschadelijke niet-essentiële mobiliteit op deze manier aan banden worden gelegd. De Noorse Autoriteit voor Statistiek wilde al digitale betalingen gebruiken om precies bij te houden wat mensen eten en drinken om hun eetgewoonten te verbeteren. De gegevensbeschermingsautoriteit heeft hier voorlopig een stokje voor gestoken. Banken experimenteren al met CO2-budgetten, waarvan het gebruik via digitale betalingen wordt bijgehouden. Hoewel dit alleen ter informatie is, kan het op elk moment worden omgezet in een harde budgetlimiet als het maatschappelijke klimaat zich overeenkomstig ontwikkelt (wie wil dat uitsluiten).

Verzet je tegen het begin. Betaal contant!!